Tra-la lectura do poema de Juan Ramón Jiménez, pensamos en que planos dos que rodamos poderían evocar as sensacións que o poeta intentaba expresar. Viñeron á nosa memoria o plano de Dani na praia, o travelling dende o barco ó solpor de Xaime, o das bateas de Brais e Fabián, o de Fabián tamén en Liméns, o de Héctor coas luces reflectidas na auga do mar…

E a partir de aí, desa NADA, cadáver no sepulcro mariño, as ideas xurdiron ó compás das ondas. Imaxinamos...

chove

venta

néboa

un día gris

mar e ceo, horizonte infinito

un porto

un barco saíndo, o solpor

amencer, un barco chegando

a noitiña, reflexos no marA cámara que viaxa: a babor, a estribor. Na popa, a estela do barco, o porto ó lonxe. A Costa da Vela: ceo e mar, a NADA no horizonte infinito.